رواية حورية رابح بقلم علياء خليل

هسيبك يا
حور و انا كمان يا رابح
فاتت الايام و حور و رابح حبهم بيزيد اكتر و اكتر و خلفوا ولد اسمه احمد اسم توكسيك اوى عارفة بس معلش لايق على اسم رابح 
و فهد كمل دراسته و الټفت لمستقبله
و نعمة اتخطبت ب شاب اسمه ادهم و اهتمام خطيبها و حبه ليها خلها تعرف تختار صح و أن رابح مكنتش بتحب بس ببساطة هى اتربت معاه و حسيت انها متعلقة بيه
فى غرفة حور و رابح
حور على السرير و فى حضنها احمد بتنيمه
رابح ما تيجى اقولك كلمة سر 
حور بضحكة بدلع اتلم احمد بكرة وراه مدرسة لو قومت هيصحى
اقترب رابح منها و هو يهمس فى أذنها ببعض الكلمات جعلت حور تضحك
احمد بطفولية قام من تحت الغطاء بابا بتعمل ايه و شايل ماما كده ليه هى تعبانة 
رابح انت ايه صحاك مش كنت نايم كنت بحط لامك قطرة
احمد انا كمان عايز احط لريم زميلته فى الفصل قطرة
حور و رابح بصوا لبعض و ضحكوا
رابح قطرة ايه يا واد اوعى اومال لما تكبر صحيح طالع لابوك 
تمت